Τα άστρα μπορούμε να τα δούμε μόνο σαν σημεία;

Μπορεί να τραβήξει κανείς πραγματικά καλές φωτογραφίες άστρων ή θα βγουν απλώς σαν φωτεινά σημεία;

Μόνο σε ελάχιστες, ειδικές περιπτώσεις μπορεί κανείς να τραβήξει πραγματικές φωτογραφίες άλλων άστρων, εκτός από τον Ήλιο. Οι δυσκολίες έχουν να κάνουν με το ότι οι αποστάσεις είναι τεράστιες. Αν ο Ήλιος μπορούσε να μετακομίσει σε αποστάσεις ανάλογες με εκείνες των κοντινότερων άστρων, και αυτός θα φαινόταν τότε όπως φαίνεται το κεφάλι μιας καρφίτσας από απόσταση 30 χιλιομέτρων. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο για το φωτογράφο από τις αέναες αναταράξεις στην ατμόσφαιρα της Γης. Οι αναταράξεις αυτές είναι αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν τρεμοπαίξιμο των άστρων μια ξάστερη νύχτα.

Φυσικά, μπορεί να λύσει κανείς αυτό το πρόβλημα αν χρησιμοποιήσει ένα διαστημικό τηλεσκόπιο σαν το Hubble. Από την άλλη, βέβαια, η ανάλυση της φωτογραφίας δεν είναι και τόσο καλή. Οι φωτογραφίες αποτελούνται από εικονοστίγματα ή πίξελ, τα οποία είναι πολύ μεγαλύτερα από το αποτύπωμα ενός άστρου στο φιλμ. Αυτό σημαίνει ότι όλο το φως του άστρου θα περιέχεται σε ένα μόνο πίξελ. Εξαίρεση αποτελούν τα λίγα εκείνα άστρα των οποίων το μέγεθος είναι τόσο μεγάλο, που το φως τους μπορεί να αποτυπωθεί σε περισσότερα πίξελ. Ένα τέτοιο άστρο είναι το Μπετελγκέζ, το οποίο έχοντας διάμετρο εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου και ευρισκόμενο σε απόσταση «μόνο» 427 ετών φωτός, μπορεί να μας δώσει αρκετά καλές φωτογραφίες.