0
1
2
3
4
5
6
7
8
9
Ποια θα είναι η όψη της Γης στο μέλλον;
Βλέπουμε συχνά χάρτες που δείχνουν πώς ήταν οι ήπειροι της Γης σε διάφορες φάσεις της γεωλογικής της εξέλιξης. Μπορούμε να προβλέψουμε και τη μελλοντική εξέλιξη;
Το εξωτερικό τμήμα της Γης αποτελείται από τις λεγόμενες ηπειρωτικές και ωκεάνιες λιθοσφαιρικές πλάκες, οι οποίες μετακινούνται αργά. Ο γεωλόγος Christopher Scotese του Πανεπιστημίου του Τέξας μελέτησε τις κινήσεις των λιθοσφαιρικών πλακών και προσπάθησε να υπολογίσει τις αλλαγές που θα γίνουν στο μέλλον.
Στα επόμενα 50 εκατομμύρια χρόνια, ο Ατλαντικός ωκεανός θα διευρυνθεί, καθώς η ηφαιστειακή δραστηριότητα γύρω από τη μεσοωκεάνια ράχη του δημιουργεί νέο ωκεάνιο φλοιό, που πιέζει την αμερικανική ήπειρο να απομακρυνθεί από την Ευρώπη και την Αφρική. Ταυτόχρονα, η Αφρική θα γλιστρήσει προς το Βορρά και θα συγκρουστεί με την Ευρώπη. Εκεί που σήμερα βρίσκεται η Μεσόγειος θα σχηματιστεί μια οροσειρά που θα έχει το ύψος των Ιμαλαΐων. Ακόμη και η Αυστραλία μετακινείται βόρεια και θα συγκρουστεί με κάποια τμήματα της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Όσον αφορά το τι θα συμβεί μετά από αυτά τα 50 εκατομμύρια χρόνια, οι προγνώσεις είναι πιο αβέβαιες. Ο Christopher Scotese πιστεύει, ωστόσο, ότι ο Ατλαντικός θα αρχίσει και πάλι να συρρικνώνεται, έτσι ώστε όλες οι ήπειροι να συγκεντρωθούν ξανά σε μια υπερήπειρο, την Ύστατη Παγγαία (Pangea Ultima). Αυτό θα οφείλεται στη μελλοντική ζώνη καταβύθισης που θα σχηματιστεί στο δυτικό Ατλαντικό, όπου οι σχετικά βαρύτερες ωκεάνιες πλάκες θα βυθιστούν κάτω από τις ελαφρύτερες ηπειρωτικές και, στη συνέχεια, θα περάσουν στα βαθύτερα γεωλογικά στρώματα της Γης. Έτσι, δημιουργείται μια δυναμική που θυμίζει τραπεζομάντιλο που γλιστράει από ένα τραπέζι. Με τον καιρό, η μεσοωκεάνια ράχη του Ατλαντικού θα γλιστρήσει και αυτή κάτω από τη μελλοντική ζώνη καταβύθισης, και η Αμερική θα συγκρουστεί τελικά με την Ευρώπη και την Αφρική, καθώς ο Ατλαντικός θα μετατρέπεται σε λίμνη.
Βέβαια, θα χρειαστεί να περάσει λίγος καιρός μέχρι να αποδειχθεί η θεωρία του Scotese. Κι αυτό, γιατί οι ήπειροι κινούνται περίπου με την ίδια ταχύτητα με την οποία αναπτύσσονται τα νύχια.
