Γιατί προκαλεί αλλεργία η γύρη;

Η καταρροή, η φαγούρα, η κόπωση και το κοκκίνισμα και δάκρυσμα των ματιών που προκαλούνται από αλλεργίες σχετικές με τη γύρη οφείλονται στην πραγματικότητα σε ένα σφάλμα του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Το σώμα μας δε θα έπρεπε κανονικά να αντιδρά στη γύρη, αλλά κάνει λάθος διάγνωση όσον αφορά τους μικρούς κόκκους και επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να τους εξοντώσει, σαν να επρόκειτο για επικίνδυνα βακτήρια ή ιούς. Αυτή ακριβώς η άστοχη επίθεση και τα χημικά όπλα που χρησιμοποιεί το σώμα προκαλούν την αλλεργία.

Τα σωματίδια της γύρης είναι τόσο μικρά, που εισχωρούν εύκολα στον οργανισμό μας μέσω των βλεννογόνων της μύτης, των ματιών ή των πνευμόνων. Εδώ το ανοσοποιητικό μας σύστημα ενεργοποιεί αμέσως τη διαδικασία αναγνώρισής τους και, σε όσους είναι αλλεργικοί, το μηχανισμό εξολόθρευσής τους. Στα αλλεργικά άτομα, τα λευκά αιμοσφαίρια (Β-λεμφοκύτταρα) παράγουν ένα αντίδοτο μόλις έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με τη γύρη, υπό μορφή αντισωμάτων IgE. Τα αντισώματα κυκλοφορούν στο αίμα και προσκολλώνται στα κύτταρα που έχουν αποστολή να καλούν ενισχύσεις όταν το σώμα δέχεται εξωτερική επίθεση.

Αυτά τα βασεόφιλα κύτταρα, όπως λέγονται, υπάρχουν παντού στο σώμα μας, κυρίως όμως στο δέρμα και στους βλεννογόνους υμένες των ματιών, της μύτης και των πνευμόνων. Με τη βοήθεια των αντισωμάτων που έχουν προσκολληθεί στην επιφάνειά τους, εγκλωβίζουν ξένα σώματα, αναγνωρίζοντάς τα από την τρισδιάστατη εξωτερική τους δομή. Όταν τα κύτταρα αιχμαλωτίσουν έναν κόκκο γύρης εναντίον του οποίου το σώμα έχει δημιουργήσει αντισώματα, απελευθερώνουν νευροδιαβιβαστές, μεταξύ άλλων ισταμίνη. Αυτές οι ουσίες είναι που προκαλούν τα γνωστά συμπτώματα της αλλεργίας.

Η ισταμίνη επηρεάζει τις απολήξεις των νεύρων της μύτης και των ματιών, και το σώμα αντιδρά με κνησμό, πρήξιμο στα μάτια και καταρροή στη μύτη. Αυτή η ακραία αντίδραση δεν έχει κανένα νόημα όταν ο εισβολέας είναι απλώς γύρη, οπότε εδώ θα λέγαμε ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα μας σκαρώνει μια φάρσα.