Πώς δεν γκρεμίζονται τα ιστορικά μνημεία;
Πώς άντεξαν μέχρι σήμερα ιστορικά κτίσματα που βρίσκονται σε μέρη όπου έχουν σημειωθεί μεγάλοι σεισμοί;
Τα ιστορικά κτίσματα έχουν, φυσικά, και αυτά όρια αντοχής σε ό,τι αφορά τους σεισμούς. Όταν ένας ισχυρός σεισμός έπληξε το Ιράν το 2003, κατέρρευσε η ηλικίας πολλών εκατοντάδων ετών ακρόπολη της πόλης Μπαμ. Μέχρι τότε, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κτίσματα του κόσμου που είχαν χτιστεί από τούβλα αποξηραμένα στον ήλιο.
Σε γενικές γραμμές, τα πλινθόκτιστα κτίρια δεν είναι και τόσο αντισεισμικά, όσο τουλάχιστον είναι άλλα κτίρια χτισμένα από ελαφρύτερα και πιο εύκαμπτα υλικά.
Ένα ιστορικό πλινθόκτιστο μνημείο που άντεξε δώδεκα μεγάλους σεισμούς είναι ο ύψους 55 μέτρων ναός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, ο οποία χτίστηκε την περίοδο 532-537. Η Αγία Σοφία άντεξε στους σεισμούς, επειδή είναι χτισμένη με σχετικά ελαφριά τούβλα και καλό ασβεστοκονίαμα, το οποίο μπορεί να αποσβένει ισχυρές δονήσεις. Επιπλέον, ο τρούλος της Αγίας Σοφίας, που ολοκληρώθηκε το 562, στηρίζεται σε τέσσερις τεράστιες αψίδες και είναι μια εξαιρετικά σταθερή κατασκευή. Προσομοιώσεις δείχνουν πως ο ναός αντέχει σε σεισμούς μέχρι και 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ωστόσο, δε γνωρίζουμε κατά πόσον οι αρχιτέκτονές της, ο Ισίδωρος και ο Ανθέμιος, σχεδίασαν συνειδητά το κτίριο ώστε να είναι αντισεισμικό.