Επιτίθενται ποτέ οι φάλαινες στους ανθρώπους;

Οι όρκες βγαίνουν συχνά στα ρηχά για να βρουν τη λεία τους. Κινδυνεύουν και οι άνθρωποι από ενδεχόμενη επίθεσή τους;

Υπάρχουν ελάχιστα καταγεγραμμένα περιστατικά επιθέσεων φαλαινών σε ανθρώπους και δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί κανείς όταν κολυμπά σε νερά που φιλοξενούν φάλαινες. Φάλαινες σε αιχμαλωσία έχουν επιδείξει, σε ελάχιστες περιπτώσεις, επιθετική συμπεριφορά απέναντι στους φροντιστές τους. Επίσης, παλιότερα, όταν το κυνήγι της φάλαινας γινόταν με καμάκια που έριχναν άνθρωποι από μικρές βάρκες, οι μεγάλες φάλαινες μπορούσαν να αποβούν επικίνδυνες για τους φαλαινοθήρες – πάντα όμως για λόγους αυτοάμυνας και όχι επειδή πραγματικά είναι επιθετικές έναντι των ανθρώπων.

Από όλα τα Οδοντοκήτη, οι όρκες έχουν τη μεγαλύτερη ποικιλία στη διατροφή τους. Κυνηγούν τα πάντα, από ψάρια και καλαμάρια μέχρι πουλιά και χελώνες, είναι δε οι μόνες φάλαινες που κυνηγούν άλλα θηλαστικά. Οι όρκες είναι ευφυείς κυνηγοί, που κυνηγούν είτε μόνες είτε σε συνεργασία με άλλες όρκες από το κοπάδι τους. Μπορούν να σκοτώσουν ακόμη και φάλαινες μεγαλύτερου μεγέθους από τις ίδιες. Ωστόσο, παρότι η θάλασσα είναι το στοιχείο της όρκας, η λεία της δε θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής ούτε στη στεριά – τουλάχιστον αν βρίσκεται κοντά στη θάλασσα.

Στις ακτές της Παταγονίας στην Αργεντινή συγκεντρώνονται κάθε χρόνο μεγάλες αποικίες από θαλάσσιους ελέφαντες και φώκιες για να αναπαραχθούν – μια δραστηριότητα που δε διαφεύγει της προσοχής της όρκας. Πολλοί θαλάσσιοι ελέφαντες και φώκιες πέφτουν θύματα μέσα στη θάλασσα, αλλά ορισμένες όρκες έχουν επίσης αναπτύξει μια τεχνική για να αιχμαλωτίζουν τη λεία τους στην ακτή. Η όρκα κολυμπάει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στα κύματα και βγαίνει σχεδόν ολόκληρη έξω στην ακτή, προκειμένου να αρπάξει ένα θαλάσσιο ελέφαντα ή μια φώκια που έχει βρει καταφύγιο εκεί. Στη συνέχεια, επιστρέφει στο νερό με τη λεία της. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν έχουν καταγραφεί επιθέσεις τέτοιου είδους σε ανθρώπους.