Είναι η ζώνη των αστεροειδών ένας πλανήτης που εξερράγη;

Γιατί υπάρχει μια ζώνη αστεροειδών ανάμεσα στο Δία και τον Άρη; Είναι τα υπολείμματα ενός πλανήτη που εξερράγη;

Ο πρώτος αστεροειδής ανακαλύφθηκε τη νύχτα της παραμονής Πρωτοχρονιάς του 1800/1801 από τον Ιταλό αστρονόμο Giuseppe Piazzi. Ήταν η Δήμητρα (Ceres). Όταν όμως σύντομα εντοπίστηκαν και πολλοί άλλοι αστεροειδείς, θεωρήθηκε ότι αυτοί ήταν υπολείμματα ενός μεγάλου πλανήτη που καταστράφηκε, π.χ. με μια έκρηξη.

Ωστόσο, το πρόβλημα που προέκυψε ήταν πως, αν αθροίζονταν οι μάζες όλων των γνωστών αστεροειδών, το σύνολο δε θα ξεπερνούσε το ένα χιλιοστό της μάζας της Γης. Οι περισσότεροι αστρονόμοι πιστεύουν πλέον ότι οι αστεροειδείς δεν είναι υπολείμματα κάποιου πλανήτη, αλλά πρώτη ύλη για έναν πλανήτη που ποτέ δε σχηματίστηκε. Οι εσωτερικοί πλανήτες του ηλιακού συστήματος έχουν ενδεχομένως σχηματιστεί από συσσωρεύσεις τέτοιων αστεροειδών, που ονομάζονται και πλανητοειδή – δηλαδή πετρώδες υλικό όλων των μεγεθών, που σχηματίστηκε από ύλη που υπήρχε σ’ έναν πρωτοπλανητικό δίσκο γύρω από το νεογέννητο Ήλιο πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.

Πέρα από τον Άρη, που είναι ο εξώτερος από τους πετρώδεις πλανήτες, τα πλανητοειδή δεν κατάφεραν ποτέ να ενωθούν σε ένα μεγαλύτερο ουράνιο σώμα, λόγω της βαρυτικής έλξης του Δία. Η έλξη που ασκεί ο Δίας διασκορπίζει συνεχώς τα υπάρχοντα σώματα και τα εμποδίζει να ενωθούν. Σήμερα γνωρίζουμε εκατοντάδες χιλιάδες αστεροειδείς, με μεγαλύτερο τη Δήμητρα, που η διάμετρός της πλησιάζει τα 1.000 χλμ.